O Matko, dziękuję

od lewej: moja mama, babcia i ciocia

Na dzień Matki takie kwiatki

Widzę laurki i słyszę peany, to dziś jest dzień Kochanej Mamy!

Moja nigdy życzeń nie przyjmowała. Z zasady jest "anty" jeśli chodzi o wszystkie daty chyba poza Sylwestrem, zmianami pór roku, urodzinami i może datami śmierci. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko ten fakt uszanować i przesłać pozdrowienia - jeśli czytasz ten post, to pozdrawiam Cię serdecznie, kochana Mamo!

Postanowiłam zadać sobie dziś pytanie - czy można nie kochać matki?

Niestety prawda jest taka, że relacje z kobietą, która nas urodziła są o wiele bardziej skomplikowane niż z mężczyzną, który nas spłodził lub wychował.... 

Emocjonalność na linii matka-córka to wzajemne utożsamianie i rywalizacja w walce o siłę, które bardzo przeszkadzają szczęśliwej miłości. Jak wyczytałam w Zwierciadle - miłość i szacunek dla rodziców to mogą być wykluczjące się siły. Autorzy artykułu zakładają (ze strony punktu widzenia Biblii), że matkę i ojca należy szanować, a "miłość to już inna kwestia".

Faktem jest, że relacje matka-córka, ojciec-syn znajdują się na szczycie piramidy skomplikowania związków, dlatego wynikiem nieporozumień bywają poważne depresje, nerwice, frustracje, brak poczucia własnej wartości i życiowe zagubienie dorosłych już dzieci. Córki dorastają do macierzyństwa i koło się zamyka - historia się powtarza, często mimo wysiłków żeby błędów uniknąć. 

Niestety stwierdzenie, że "niedaleko pada jabłko od jabłoni" znajduje tutaj poparcie. Mam nadzieję, że praca nad poznaniem natury ludzkiej doprowadzi do tego, że kiedyś te konflikty zostaną zażegnane... Mam tu na myśli wielki wkład psychologów, terapeutów i badaczy zakamarków psychiki ludzkiej i społecznych zachowań (proszę mnie poprawić jeśli się mylę), jak również za sprawą nas samych, którzy coraz częściej staramy się te problemy rozwiązywać, wkrótce zrozumiemy o co w tym wszystkim chodzi i znajdziemy receptę na udane relacje wewnątrzrodzinne. Z okazji dnia Matki, wszystkim Matkom, córkom oraz synom tego życzę wznosząc toast mlekiem migdałowym!

Zapraszam do komentowania i polubienia bloga Solonia City na fejsie. Dziękuję. 

Bloga sponsoruje Polski Leń - też się radzę zaprzyjaźnić ;)