Niech żyje RĘKODZIEŁO!

Włoszki są rzeczywiście bardzo modne. Wiosenny zestaw obowiązkowy to masywne buty, duża chusta i... bransoletki oraz duże kolczyki. Jeśli chodzi o biżuterię to Włoszki stawiają na RĘKODZIEŁO. Złoto widuje się rzadko. Chińska masówka z sieciówek zostaje dla 12-15-latek. Pierścionki, kolczyki, bransoletki kupuje się wprost od artystów na ulicach, bądź w ekskluzywnych sklepach, niektórych sprowadzających arcydzieła z egzotycznych zakątków świata. Jeśli chodzi o materiały - to króluje klimat eko – metal, miedź, drewno, kamień, bawełna, filc, etc.

Czuję i lubię ten klimat, choć żal mi kilku moich ulubionych błyskotek, które w tutejszej rzeczywistości prezentują się lekko rzecz ujmując żałośnie żeby nie powiedzieć tandetnie. Wygląda więc na to, że zostaną skazane na karę zapomnienia. Natomiast świetnie sprawdzają się moje niebieskie "krajobrazy" kupione na Nowym Świecie od autora i ręcznie wykonane z muszli, afrykańskie "paski", które nabyłam u ulicznego sprzedawcy w Nowym Jorku.

Jeśli chodzi o moje koleżanki, bo w Polsce panowie biżuterii noszą niewiele, przodowniczką w tej dziedzinie jest Sylwia Domańska. Pamiętam, że pierwszy raz gdy ją zobaczyłam w 2008 roku, miała na sobie ogromne, żółte jak wielkanocne kurczaki, wałki z filcu zwisające z uszu. Wydały mi się tak kuriozalne, że były tematem naszej pierwszej gadki. Pozdro ;) Sylwia ma dużo pięknej, wyjątkowej biżuterii, którą przywozi z licznych wycieczek po świecie.... więc gdy ją znowu zobaczycie to przyjrzyjcie się, bo warto.

A oto moje małe dzieła sztuki:

"Krajobrazy" są fascynujące - drzewa są zrobione z odcisków linii papilarnych! Ten z prawej kojarzy mi się z jeziorkiem czerniakowskim - w tle widać kominy.

"Paski"  - niestety nie pamiętam kraju pochodzenia. Sprzedawca miał pojedyńcze sztuki, z kilku krajów... gdy go poprosiłam żeby wybrał najlepsze dla mnie (podobało mi się kilka) - natychmiast wskazał te.

"Mole" - włoskie - mają kształt kopuły Narodowego Muzeum Kina - pamiątka z wczorajszej wycieczki :)